Als dan blijkt, hij had het mis voorspellen bleek geen kattenpis

Het zal ook moeten wennen als je niet meer alles kan

De woorden vormen zich tot zinnen twintig is, denk ik, wel genoeg

Als witte wol zich wagend, de sfeer zelfs zwaarder maakt zo laag daar hangend vlieden, als lakens even wapperend

Eindelijk gaan we dan scheiden en geven derhalve een feest

De drager gaf als antwoord toen het gezwoeg, van bron en t’rug niet zinloos was ‘t, want kijk dat groen langs 't pad, drupp’lend van zijn rug

Toch er blijft nog iets hangen, iets wat niet verder gaat.

Hoe vaak al eens gesproken hoe vaak al zo gevoeld

Geen tijd is in te halen gelopen strijd, gedaan