Is die reis een begin, zo veel meer dan vermoeden geen bewijs kan ik bieden, ik vertrouw op die stem
Beeldenstrijd
Hier nu aanschouwen wij, de ironie Nuchter gezien is het best wel bizar
Waar daar zwaar is
Hoe gevoelig toch die snaar is als de massa niet meer zwijgt
Een bijgesteld inzicht
Hij was dit jaar op tijd. Veel eerder dan hij ooit ter sprake kwam, nog nooit
N(i)et als toen
Wij nu gevangen, en toch vrij ik niet bij jou, jij niet bij mij
Ze zeggen
Een goed gesprek, een luist’rend oor nieuwe dingen om te leren
Wat weten we nu
Weten jullie nog, hoe het toen was wat herinn’ren w’ ons er van
Warmte voelen
Kreeg ik het geschenk u te geven, te wensen een knip met mijn vingers, en het was weer gewoon.
Nog een rondje
In acht genomen afstand, een onbekende vijand.
Tijden van lijden
De gesloten deur weer open toen de spijkers, ‘t hout doorkliefden