Vertrouwd op reis

Wat is het verliezen van een naaste toch zwaar
eens afscheid te nemen, verdwenen, gedaan
De pijn, het verlaten, ongelooflijk maar waar
Alles wat je nog wilde, voorgoed van de baan

Het is een gegeven, eens komt ooit ‘t moment
dat wij heen zullen gaan, alleen waar naar toe ?
Een reis zonder tijden, maar wel permanent
geen mens kwam ooit weer, dus wij weten niet hoe

Dat wil zeggen, geen mens zoals wij het bevroeden
slechts voor zij die geloven, en vertrouwen op Hem
Is die reis een begin, zo veel meer dan vermoeden
geen bewijs kan ik bieden, ik vertrouw op die stem

Weet, als ik de macht had een ieder te geven
niets was er te vinden, wat mij zwaarder woog
‘n Onaards, onverdiend, wondermooi hemels leven
ook voor zij die nu denken, dat ik alles hier loog

Geen argument dat ik weet, dit vertrouwen te staven
daarom heet ‘t geloof, en geen, “’k Weet het zeker”
Als u straks gecremeerd bent, of anders, begraven
komt de waarheid naar boven, voor hoorder en spreker