Vroeger toen ik nog klein was, werd je bijvoorbeeld bang gemaakt voor Zwarte Piet. Hij deed stoute kindertjes in de zak, en dan moest je mee naar Spanje.
Een vertekend plaatje
Misschien hetzelfde als met onze middeleeuwse schilders. Gaven ook zij niet de realiteit een verbeeldend tintje ?
Het blijft een vorm van rustig verder gaan.
Hebben we even weer bijgepraat. Ik tenminste.
N(i)et als toen
Wij nu gevangen, en toch vrij ik niet bij jou, jij niet bij mij
Ze zeggen
Een goed gesprek, een luist’rend oor nieuwe dingen om te leren
Wat weten we nu
Weten jullie nog, hoe het toen was wat herinn’ren w’ ons er van
Warmte voelen
Kreeg ik het geschenk u te geven, te wensen een knip met mijn vingers, en het was weer gewoon.
Nog een rondje
In acht genomen afstand, een onbekende vijand.
Tijden van lijden
De gesloten deur weer open toen de spijkers, ‘t hout doorkliefden
