Een patiënt het ziekenhuis binnengereden beademd, verzorgd, de strijd wordt gestreden De artsen, de zusters en broeders staan daar maar de volgende zieke ligt alweer klaar

Tot dan dus in gedachten ver weg en toch nabij

Wat baat het ons om rijk te zijn, over heel veel geld beschikken onze wereld maar niet verder kwam, dan mijn en heel veel ikken

Zonder heel dichtbij ik bij jou en jij bij mij

Straks weer van een leien dakje nu loopt de druk wat op

Ook even maar niet stoeien om dat virus uit te roeien

Dat daarvan weer door velen, te vaak wordt afgeweken hoe dikwijls ook berispend streng daarop geappelleerd

Als er niets meer viel te zoeken omdat niets verborgen bleef