“Soms denk ik wel eens, wat denk ik nu weer.”
Zo, alles bij elkaar
Het was nog niet voorbij
Nog niet eerder heb ik vanmorgen heel sterk het gevoel gehad om even met mijn vader te praten.
Vertrouwd op reis
Is die reis een begin, zo veel meer dan vermoeden geen bewijs kan ik bieden, ik vertrouw op die stem
Nawoord, dankwoord en het laatste woord.
Ja, zo blijven dan geloof, hoop en liefde. Maar de laatste, de liefde, is het allerbelangrijkst.
Daar waar geen weg terug is.
Dus leeftijd is niets meer dan een gevoelig cijfer.
Ik zat toevallig voor de televisie. Toen gebeurde het . . .
We appen wel 19-03
Een ruime stand wordt af gehouden en grote angst voor het verkouden
Doorgaan 18-03
Omzien, klaarstaan voor een ander van toekijker naar medestander
Elk nadeel heb z’n voordeel 16-03
De centjes komen binnenstromen een meter ruim in acht genomen
Echt, geen gevecht 16-03
We moeten samen er voor gaan op afstand van elkaar
