Ik denk wel eens aan Monica,
die zat lang voor de staat als secretaris
Die bleef in één keer weg van daar,
omdat zij dacht van iets dat het niet waar is
Ze had wel vaker moeite met
de regels, en het daarna expliceren
Ze was wat dwars, en niemand die
er was om haar ‘t te leren
Al eerder had een ander iets gezegd
en daarna pijnlijk ondervonden
Positie elders, ziektewet
zodat daarmee de and’ren verder konden
De meester zei, wat later dan
“Ik moet met jullie wat bepraten,
het gaat niet goed zoals het gaat”.
Dat hadden wij al in de gaten
“We maken nu geen ruzie meer
geloof me het is beter, dat te laten”.
De meester was, zoals dat heet,
dus “not amused”, terecht in alle staten
Ik denk wel eens aan Monica
ze was te echt, ja net teveel bewogen
Misschien kan ze bij Piet terecht
ook hij werd indertijd zo voorgelogen
Dichterenbijpeter 
Geef een reactie