Zoals het klokje thuis zwijgt

Eindelijk gaan we dan scheiden
en geven derhalve een feest
Er komen andere tijden
zo mooi is ‘t nog nimmer geweest

Een streep gaat straks fijn door de akte
het eind van verenigde tijd
De zorgen ? Een teken van zwakte
Nee, eindelijk zijn we ze kwijt

Ja, de leider een kerel met ballen
die weet waarover hij praat
Maar als BigBen geen tonen zal schallen,

wat denkt dan de man op de straat ?
Is het anders dan verleden gevallen ?
Dat wie ‘t laatst lacht, soms ’t lachen vergaat