Staat kundig

Een gedichtje over politiek,
gewoon wat losse woorden.
Die mensen zolang hoorden,
een moralistisch mechaniek.

Ze roepen en ze schelden,
geen respect meer voor de ander.
Wie is de vaderlander ?
Alleen de stemmen tellen.

Wat is waar, en wat een leugen ?
Geen bos meer door de bomen.
Valt hier aan te ontkomen ?
Vrij van zorgen, weer verheugen.

De leugen zegevieren.
Wordt waarheid straks bedrog ?
Denken wij, ”En wat dan nog ?”
Waar het aas ligt, zijn de gieren.

‘t Gaat om winnen en verliezen,
elke club z’n eigen zin.
Mag ik desalniettemin,
voor respect en vrijheid kiezen.