De wens

De Sint die moest nog komen
toen zij was overleden
Dat was maar kortgeleden
het voelde nog als dromen

De juf vroeg alle kinderen
wat zij graag zouden krijgen
Hij stond erbij te zwijgen
in hoop de pijn te minderen

De and’ren vroegen snel
om speelgoedtrein en poppen
Kon hij de pijn maar stoppen
als redding door een bel

De allermooiste dingen hier
gewenst door klasgenootjes
Zelfs marsepein en worstenbroodjes
deden hem geen zier

De korte wens van hem deed zeer
ging met een traan gepaard
Het was met pijn bezwaard,
“Mag ik mijn moeder weer ?”